-
1 vinculum
(vinclum), ī n. [ vincio ] (преим. pl.)1) верёвка (для связывания), завязка, шнур ( tunĭcae O)2) перевязь, обвязка, скрепа4) сандалия, обувь ( vincla de pede detrahere Tib)unum exūta pedem (acc. graec.) vinclis V — разувши одну ногу5) путы, оковы (vincula rumpere V, L); цепи (in vincula conjectus Cs)6) темница, тюрьма7) связующее начало, узы, связь (vincula concordiae C; uno societatis vinculo contineri C)v. jugale V — брачные узыvincula numerorum C — ритмическая связность, метрическая форма8) помеха, препятствие ( fugae L)
См. также в других словарях:
ANTIGONUS — I. ANTIGONUS Alex andri praefectus, Lycaoniam cepit. Curt. l. 4. c. 1. quintum locum inter Chiliarchas, praemium fortitudinis ab Alexandro Magno, cum in Satrapene subsisteret, tulit. Curt. l. 5. c. 2. II. ANTIGONUS Statuarii nomen, Plin. l. 34. c … Hofmann J. Lexicon universale